Zijn band met Groningen was zo sterk dat toen hij tijdens een ruimtereis foto’s nam van de aarde, en ook van Nederland, hij de aanwezigheid van de Martinitoren zei te kunnen voelen. ‘Ik had het idee dat ik door de wolken heen kon kijken en al die plaatsen kon zien waar ik vroeger gelopen had.'
Voordat hij zijn eerste ruimtereis zou maken interviewde een collega hem voor De Groninger Gezinsbode. Wubbo Ockels vertelde toen als grapje dat hij een exemplaar van die krant mee de ruimte in zou nemen, maar uiteindelijk kwam dat er niet van.
De stad was ook trots op de prestaties van Wubbo Ockels, en vernoemde de ‘Wubbo Ockelsprijs’ naar hem. De verhoudingen verkoelden een beetje na forse kritiek van Wubbo Ockels op Energy Valley dat volgens hem veel te weinig deed of doet aan duurzaamheid.
Maar de verhoudingen werden weer beter toen Groningen meewerkte aan de realisatie van de droom van Ockels: de bouw van het meest duurzame zeilschip ter wereld. Pijnlijk voor iedereen was dat dat schip door onbekenden zwaar werd beschadigd. Uiteindelijk zou het allemaal gerepareerd worden en kon Ockels toch nog aan zijn wereldreis beginnen.
Ockels had tal van ideeën om duurzaamheid te bevorderen. Helaas is hij veel te vroeg overleden om de realisatie er van verder te kunnen brengen. Maar ongetwijfeld zullen zijn ideeën in vruchtbare aarde zijn gevallen en zal jong talent zijn overtuiging dat de aarde maar een tere planeet is in een kwetsbaar ecosysteen, overnemen en zijn werk voortzetten.
