Dat knaagt:
Ik vind het lastig om aan de zijlijn te staan! Het hoort erbij…een herindeling maakt een eind aan een lange bestuurlijke loopbaan, niet over zeuren! Terugkijken op prachtige jaren in Groningen, in Eemsmond, in Twente, in Haaksbergen. Tel je zegeningen, omarmd door een groot deel van de inwoners, bestuurlijk de nodige discussies…maar als het nodig was stonden we er eensgezind.
Wat had ik nog graag een aantal dossiers tot een goed eind gebracht, maar bij overdragen van taken hoort ook vertrouwen te hebben dat het werk dat je begon, dat kon rekenen op (bestuurlijk) draagvlak, ook tot een goed eind gebracht wordt.
Wat blijft knagen is het aardbevingsdossier.
Dagelijks lezen we erover in de media, ervaren we de frustratie, de woede, de ellende die de afhandeling of liever gezegd het totaal ontbreken van een vlotte afhandeling van dit dossier aan den lijve.
De meningen hoe dit dossier op te pakken zijn niet van de lucht. Het lijkt wel of iedereen de oplossing kent. De kritiek op de bestuurders is niet mis. Natuurlijk is Den Haag de gebeten hond…daar ligt ook de oplossing! Maar ook de kritiek op de regionale bestuurders is niet mals! Niet stevig genoeg… Ze laten zich met een kluitje in het riet sturen…. Ze komen niet in verzet…enz. enz. Om steviger uitspraken maar niet te herhalen. Ook Susan Top van het Groninger Gasberaad laat die kritiek in een artikel in DvhN van 29/12 horen…
En dat knaagt, het knaagt als we elkaar in de regio de maat gaan nemen:
* Want voor mijn gevoel hebben we steeds zij aan zij “gevochten” met Den Haag.
* Hebben we zij aan zij dezelfde argumenten met Den Haag gewisseld.
* Hebben we zij aan zij afstand genomen van de omstreden nieuwe methodiek die door Den Haag als nieuwe werkelijkheid wordt bestempeld.
* Hebben we zij aan zij gestreden om voldoende middelen beschikbaar te krijgen zodat de grote hersteloperatie kan beginnen
* Zijn we zij aan zij tegen dezelfde muur van onbegrip aangelopen
* Zijn we zij aan zij tegen de ongewenste bestuurlijke spaghetti aangelopen
Maar waar loopt het dan uit elkaar? Of anders geformuleerd: loopt het wel uit elkaar? Zit het in de verschillende rollen/taken/verantwoordelijkheden die bestuurders hebben en die voor belangenbehartigers/actievoerders/maatschappelijke groeperingen net even iets anders liggen?
Het wel en wee van onze inwoners, van onze aangetaste maar prachtige regio, staat bij iedereen voorop….geen twijfel mogelijk!
Mijn oproep: Laten we zij aan zij voortgaan in de “strijd” voor een betere, snellere, ruimhartiger schade-afhandeling, een versterkingsopgave die transparant en passend is, een goed perspectief voor ons prachtige Groningen waar het goed wonen, werken en leven is!
Laten we vooral “Den Haag” de maat nemen en niet elkaar!
Want dat knaagt extra!
Marijke van Beek
Uithuizen
