Nieuws

Tien jaar na de aardbeving bij Huizinge: een zoektocht naar de feiten (gastbijdrage)

Gastbijdrage door: Herman Damveld, zelfstandig onderzoeker en publicist over energie 

Op 16 augustus is het tien jaar geleden dat bij Huizinge de tot nu toe zwaarste aardbeving als gevolg van de gaswinning plaatsvond. Mijn plan was om feitelijk te beschrijven wat er in die tien jaar gebeurd is, maar ik heb ook uitgezocht dat de regering mogelijk vijf keer zoveel gaswinning toestaat als in de stukken staat.


Leestijd: 3 minuten

Tien jaar na de aardbeving bij Huizinge: een zoektocht naar de feiten (gastbijdrage)
Tien jaar na de aardbeving bij Huizinge: een zoektocht naar de feiten (gastbijdrage)

De afgelopen tien jaar waren er in het Groningenveld 925 aardbevingen, waarvan 164 zwaardere. Er werd 243 miljard kubieke meter gas gewonnen uit het Groningenveld. De feiten over het aantal schademeldingen die erkend zijn als aardbevingsschade zijn echter onduidelijker. Het Instituut Mijnbouwschade Groningen (IMG) noemt hierover verschillende getallen. Navraag leerde me dat het gaat om 120.000 erkende schademeldingen sinds 2012.  

Kosten en baten

Dan de lastig vast te stellen aardgasbaten. Met behulp van gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek kon ik uitrekenen dat de aardgasbaten uit het Groningenveld de afgelopen tien jaar 41 miljard euro bedroegen, dat is 11 miljoen euro per dag. De totale aardgasbaten voor de overheid vanaf het begin van de gaswinning in Nederland komen op 440 miljard euro. 

De kosten van de gevolgen van de gaswinning uit het Groningenveld sinds 2012 zijn nog moeilijker te doorgronden. Via allerlei overheidsdocumenten kwam ik op 8,4 miljard euro. De aardgaskosten als gevolg van de aardbevingen in het Groningenveld tussen 2012 en 2022 zijn daarmee 20 procent van de aardgasbaten van dit gasveld in die periode. Gerekend over de totale aardgasbaten gaat het om 2 procent. 

Aanvankelijk wilde ik uitsluitend deze roerige geschiedenis beschrijven. Het liep echter anders. Steeds vaker lees ik de roep om meer Gronings gas te winnen. Staatssecretaris Hans Vijlbrief van Mijnbouw (D66) wil dan ook elf winningslocaties openhouden. Hij vertelt er niet bij hoeveel gas dan jaarlijks maximaal gewonnen kan worden. Daarom heb ik dat zelf uitgerekend en voorgelegd aan de NAM. De NAM erkent deze cijfers met als uitkomst dat Vijlbrief de mogelijkheid openhoudt om jaarlijks 25 miljard kubieke meter gas te kunnen winnen. Dat is vijf keer zoveel als hij in zijn nieuwste gaswinningsplan voorstelt.

Daarnaast lees ik regelmatig een pleidooi voor stikstofinjectie in het Groningenveld om de ondergrondse druk zoveel mogelijk stabiel te houden. Dat zou helpen tegen aardbevingen en zo zou ook meer gas gewonnen kunnen worden. Maar deze injectie is niet realistisch, is mijn conclusie uit wat de NAM al in 2013 schreef in een uitgebreide studie. Het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) schreef hierover op 4 juli 2022 dat “niet is aangetoond dat de stikstofinjectie veilig kan.” 

Kortom, het is technisch gezien niet realistisch om meer gas uit Groningen te willen winnen. Meer winnen geeft alleen maar meer schade. 

Voor meer informatie over het onderzoek, zie: http://houdgroningenovereind.nl/HuizingePlus10.html



Herman Damveld is afgestudeerd in econometrie en wetenschapsfilosofie in Groningen, maar raakte omstreeks 1976 geïnteresseerd in energievraagstukken. Hij was onder meer adviseur van de Stichting Natuur en Milieufederatie Groningen en  speelde tevens een belangrijke rol in het verzet tegen opslag van radioactief afval in zoutkoepels in Groningen en Drenthe. Hij schreef talloze boeken en rapporten en daarnaast honderden artikelen in vak-, week- en dagbladen over energie en later ook over de aardbevingen, aardgaswinning en CO2-opslag in Groningen. Begin 2020 verscheen zijn boek ‘Gaswinning Groningen, een bewogen geschiedenis’. Hij zit in de raad van toezicht van Co2ntramine, platform rond de diepe ondergrond en de energie van Noord-Nederland. Damveld was in de jaren 80 adviseur van PvdA-Kamerlid Kees Zijlstra.

Foto: Anjo de Haan – Milieudefensie