Het grote probleem was dat Lycurgus geen enkel moment in het eigen spel kwam. De manier van spelen waar dit seizoen tot nu toe zoveel succes mee behaald is. Recent werd regerend landskampioen Dynamo nog verslagen en zondag hadden de Groningers in Rotterdam van Nesselande moeten winnen. Serverend kwam Lycurgus ook totaal niet uit de verf, waardoor te weinig druk ontwikkeld kon worden en Teruel te makkelijk tot succesvolle aanvallen. De omstandigheden waren ook niet ideaal, omdat de hoogte van de hal lager was dan in Groningen hadden de spelers bij het serveren moeite om een juist referentiepunt te hebben voor het goed slaan van de bal.
Hierdoor was het wisselvalligheid troef bij Lycurgus. Richard Fransen en Peter Barla waren af en toe wel succesvol met goeie uithalen, maar daar stonden vaak meer missers tegenover. Per saldo bracht het daarom te weinig punten en liep Lycurgus te veel achter de feiten aan. Als je een set met 25-19 verliest, is het duidelijk dat de regie bij de tegenstander lag. In de derde set was dat niet anders en ondanks het inbrengen van de youngsters Alexander Brouwer en Ruurd Schuurmans lukte het niet om er alsnog verandering te veroorzaken.
Coach Zoodsma was na afloop strijdbaar en ziet nog kansen om komende woensdag in de sporthal van het Alfa College met 3-0 te winnen. Een dergelijke uitslag is nodig om nog kansen te maken op de volgende ronde. Een ‘golden set’ moet dan de beslissing brengen. Verliest Lycurgus een set, dan is het Europese sprookje over en uit. De Groningers kunnen zich dan met opgeheven hoofd weer richten op de competitie, omdat de totale indruk van het Europese avontuur positief is. Het uitschakelen van VK Chemes Humenné in de eerste ronde was al een prestatie van formaat.
