Onderzoeker RUG: ‘Nieuwe behandeling brandwonden veel succesvoller’

Door te kiezen voor deze meer radicale aanpak van brandwonden overleeft ruim zestig procent van de patiënten die voor meer dan negentig procent van hun lichaam verbrand zijn. Terwijl met de traditionele methoden ongeveer tien procent het ongeluk overleeft.Dat stelt de Groningse chirurg drs. Juan Barret Nerín in een proefschrift waarop hij in april aan de Rijksuniversiteit promoveert. Volgens de onderzoeker blijkt de radicale maar tot nu toe nog weinig toegepaste behandeling van zeer ernstige brandwonden niet alleen veel grotere overlevingskansen te bieden, maar is deze ook veel veiliger, omdat er minder complicaties bij optreden.In brandwondencentra wereldwijd bestaat de behandeling er momenteel veelal uit om op de wonden eerst antimicrobiële zalf aan te brengen, en pas na een aantal dagen te beginnen met het in fases operatief verwijderen van de diepere brandwonden.Volgens plastisch chirurg Barret Nerín zijn artsen nog terughoudend ten aanzien van de radicale methode omdat het erg intensief is en bovendien om een zeer ervaren artsenteam vraagt. Ook is altijd gedacht dat de kans op complicaties groter zou zijn dan bij de traditionele behandeling, onder meer omdat de operaties gepaard gaan met veel bloedverlies. Maar in het onderzoek dat de promovendus bij jonge kinderen verrichtte, ontdekte hij dat de overlevingskans veel groter wordt met een directe operatieve verwijdering van alle brandwonden en een daaropvolgende behandeling met vele lagen donorhuid. Bij de patiëntjes die een traditionele behandeling met wondzalf ondergingen, traden er veel vaker complicaties op zoals levensbedreigende infecties en een verhevigde ontstekingsreacties in het lichaam. Ook werden bij hen de huidtransplantaten vaker afgestoten.Zelfs de patiënten die over hun gehele lichaam verbrand zijn, hebben met de operatieve verwijdering van alle brandwonden nog een overlevingskans van vijftig procent. Eén van de nadelen die nog aan de radicale behandelmethode kleeft, is dat er bij de operatie ook weefsel wordt weggenomen dat nog levensvatbaar zou kunnen zijn. Klinisch toepasbare technieken die de vitaliteit van weefsel kunnen beoordelen bestaan nog niet, maar zijn onmisbaar voor een nog beter resultaat.