Noordelijke AH-filialen merken niets van landelijke crisis

Het Albert Heijn-personeel van een filiaal in het noorden des lands houdt zich op maandagochtend druk bezig met zijn routineuze besognes. De traiteur bereidt een fruitsalade, de slager weegt een ons schouderham af, de kassière slaat een krat pils aan. Het grote landelijke nieuws over het opstappen van bestuursvoorzitter Van der Hoeven gaat volledig langs het reguliere personeel heen.,,Het bedrijf is zo vertakt’’, legt een lief kassameisje met een paardenstaart en een beugel uit tussen twee scannerbliepjes door. ,,Officieel hebben wij ook nog van niets gehoord. Ik heb toevallig het journaal gezien vanochtend, maar we verkopen er volgens mij geen toetje minder door.’’Een bord bij de ingang van de winkel schreeuwt om personeel. ,,We kunnen het werk nauwelijks aan’’, verzucht een bedrijfsleidster, die liever anoniem wil blijven. De werknemers mogen nooit de pers te woord staan, ook niet in betere tijden. ,,Maar in de filialen is er niets te merken van tegenvallende resultaten. Aan de gewone vakkenvullers in de supermarkten zelf heeft het zeker niet gelegen: het grote geld vergooien gebeurt over het algemeen op een veel hoger niveau.’’