Nieuws

Massale inenting heeft meest weg van feestje

Met een verkrampt gezicht neemt het vijfjarige meisje plaats op de stoel waar de glimlachende zuster haar heen dirigeert. ,,Het is zo voorbij’’, knikt haar moeder de peuter geruststellend toe. Het kind is er weinig gerust op. Zodra de 3 centimeter lange en anderhalve millimeter dikke spuit met het vaccin in beeld verschijnt, heft zich uit haar keel een dierlijk gekrijs aan.


Leestijd: 3 minuten

,,Het gaat uitstekend’’, evalueert projectleider Edward Mackenzie van de GGD Groningen desondanks de eerste paar uur massavaccinatie tegen Meningokokken-C. ,,De opkomst is hoog: we halen vrijwel zeker de negentig procent, het magische cijfer waarbij de ziekte in principe geen reële overlevingskans meer heeft.’’ In totaal moeten de komende maanden in Nederland drie miljoen kinderen tegen de ziekte worden ingeënt. Groningen, waar de vaccinatie maandag van start ging, telt 120 duizend kinderen die het vaccin toegediend moeten krijgen.Decor voor de Groningse massa-ingreep is de ijshal Kardinge, waar zich als in een supermarkt vijftien rijen met wachtenden hebben gevormd. Professioneel enten de in totaal 120 verpleegkundigen van de GGD in ploegendiensten de duizenden kinderen in. De eerste groep bestaat uit kinderen van 14 maanden tot 5 jaar en jongeren tussen de 15 en 18. De rest van de adolescenten wordt na de zomervakantie pas preventief behandeld.,,Dat zijn de meest bevattelijke doelgroepen’’, legt projectleider Mackenzie uit. ,,Baby’s zijn kwetsbaar en dus erg bevattelijk. Jongeren hebben veel sociaal contact, gaan veel uit en zijn zo erg kwetsbaar voor het virus. Je kan de ziekte bijvoorbeeld aan elkaar overdragen door zoenen, of door met consumptie tegen iemand te praten.’’De massavaccinatie volgt op een substantiële stijging van het aantal Meningokokken-C-gevallen in Nederland. De afgelopen tien jaar vermeerderde het aantal besmette jongeren van een paar per jaar naar ruim driehonderd. ,,Zeer zorgwekkend’’, beoordeelt Mackenzie de trend. Van hen overleed zo’n tien procent. ,,Als je er snel bij bent is de ziekte goed behandelbaar met antibiotica’’, stelt de projectleider. ,,Maar veel mensen zien het een paar dagen aan, zodat het virus al een stuk moeilijker te bevechten is.’’Er zijn maar weinig problemen, vertelt Mackenzie niet zonder trots. ,,Er was vanochtend geen koffie voor de verpleegkundigen’’, noemt hij de grootste ramp tot nu toe. In twee aparte kamertjes worden de lastigste kinderen door de meest ervaren specialisten onder handen genomen. In een ander lokaal worden de paar flauwvallers opgevangen. ,,Allemaal jongeren van een meter of twee’’, grinnikt de GGD-man. ,,Al moet ik eerlijk toegeven dat ik zelf ook liever van zo’n prikje verstoken blijf. De inenting zelf valt erg mee, maar de verspreiding van het vaccin door het lichaam kan een rotgevoel geven.’’Desondanks heeft de massa-enting voorlopig nog het meest weg van een feestje. De GGD Groningen heeft alles wat in haar mogelijkheden lag gedaan om de sfeer voor de kinderen op te leuken, en ook het weer zit mee: de honderden mensen die in de rij staan genieten van een stralende zon. Clowns lopen de wachtenden af en maken grappen met de jonge kinderen. Een dixielandbandje speelt opbeurende muziek. ,,Feestje!’’ roept een meisje in een buggy blij tegen haar vader wanneer een clown haar kant op struikelt.Bij de ingang van het gebouw staat een ijscowagen, waar de kinderen de prik en hun pijn snel weer vergeten. ,,Duizenden heb ik er vandaag al verkocht’’, lacht de ijscodame breeduit. ,,Veelal waterijs: het lekkerste, maar ook het goedkoopste. De ouders zelf nemen over het algemeen de duurste, een grote Magnum of een Cornetto.’’Achter haar trekt een vader de pleister van de arm van zijn dochter af en gooit hem in de prullenbak. ,,Zo, dat hebben we ook weer gehad’’, prijst hij haar. Het meisje sputtert tegen. ,,Aan mama laten zien!’’ jengelt ze trots. Met frisse tegenzin duikt de vader de prullenbak in. ,,Aan mama laten zien’’, herhaalt hij en pakt het smoezelige verband uit de stapel Cornetto-papiertjes. ,,Zo’n leuke dag als vandaag maken we tenslotte niet elke dag mee.’’