‘’Na al die discussie over de regio/stadstram is het hoog tijd om het eens te hebben over de woningmarkt. Laatst was ik op een bijeenkomst van de bouwsoos Groningen waar wethouder De Vries melding maakte van het percentage huizen dat door corporaties in Groningen wordt gebouwd. Maar liefst 80 % (bij benadering) wordt gebouwd door de corporaties met de verwachting dat dit volgend jaar zelfs 90 % zal zijn. Hoe kan dit zo hoog zijn? Natuurlijk zijn er verschillende factoren te benoemen. De eerste is dat de corporaties met maatschappelijk geld, de laatste tientallen jaren als een razende allerlei locaties in de stad hebben opgekocht, buiten hun historisch bezit om. Er kon geen pand te koop staan of de corporatie stond in de rij. Nijestee, In (later Lefier) hebben miljoenen en miljoenen uitgegeven aan bestaande panden, kantoren en locaties met het oog op toekomstige woningbouw. De vraag is hierbij gerechtvaardigd of dit nu wel zo goed past bij de sociale doelstelling van diezelfde partijen.
Was het niet veel verstandiger geweest om het geld te investeren in de eigen sociale wijken? Dit ongelimiteerde opkopen in goede marktomstandigheden was natuurlijk een interessante investering. Bijna elke (her)ontwikkeling was financieel haalbaar (zeker met een onrendabele top) en zo niet dan werden de locaties op de lange baan geschoven. Maar de woningcrisis is ook de corporaties niet voorbij gegaan. Ook de corporaties hebben veel huizen "boven de grond" en nog geen kopers dan wel huurders gevonden.
(…)
Is dat dan zo erg dat deze projecten, met forse steun (vaak 50% gegarandeerde afname) van corporaties wel gerealiseerd zijn? Wanneer je kijkt naar de harde cijfers kun je niet anders concluderen dan dat dit zeer onverstandig is geweest. Volgend jaar worden niet minder dan 1000 appartementen opgeleverd waarvan er naar schatting meer dan 700 leeg zullen staan. En die verwachting was al voor de crisis in de woningmarkt bekend.
(…)
‘Jarenlang is de consument niet of nauwelijks serieus meegenomen in de ontwikkeling van woningbouw. Hoe wil iemand wonen? wat is zijn lifestyle (levenswijze), waar liggen zijn voorkeuren, wat moet er in de omgeving zijn aan voorzieningen, naast wie wil hij wonen, hoe moet het huis eruit zien etc. etc. etc. Kortom volgens D66 moet de consument, of hij nu sociale huurder is of particuliere koper, veel intensiever vooraanstaan en meegenomen worden in het totale ontwikkelingsproces. Dat is pas echte inspraak en dat is pas uitgaan van het individu en zijn wensen. Toegegeven, de corporaties hebben al flinke slagen gemaakt als het gaat om herstructureringsprocessen met vele inspraak en meedenk avonden, maar bij nieuwbouw wordt hetzelfde proces grotendeels weer vergeten.
Ook verschillende ontwikkelaars claimen met woning naar wens, of wenswonen etc etc. in te spelen op de consument. Voor een klein deel klopt het, maar echt particulier opdrachtgeverschap, indivicueel of collectief, komt maar niet van de grond. Te lastig, te duur, te veel sores, te lange processen. Allemaal excuses om toch vooral traditioneel door te gaan.
Kappen met die excuses. Maak nu eens echt werk van dat particulier initiatief. Neem de consument nu toch eens echt serieus!!’
Ton Schroor
Fractievoorzitter D66
Groningse gemeenteraad
Meer stadspolitiek en de reactie vande SP:
