Commentaar: Groningen kan nu op zoek naar bullebak

Veel eerder dan verwacht vertrekt burgemeester Rehwinkel van Groningen. Dat hij een nieuwe baan in Barcelona heeft, is voor Rehwinkel een goede zaak: hij houdt daarmee de eer aan zichzelf. Maar zijn onverwacht snelle vertrek roept gemengde emoties op.

Want er is kritiek geweest op de burgemeester, en soms terecht. Maar die kritiek was soms wel erg fel en soms ook werkelijk onredelijk. Alsof Rehwinkel hoogst persoonlijk de Facebook-rellen in Haren had georganiseerd. Sommige media gingen daarbij te ver met het mengen van verslaggeving en het geven van opinies: het leek bijna een jachtpartij op de burgemeester van Groningen.

Groningse journalisten reageerden deze zomer ook weer geïrriteerd toen Rehwinkel een persconferentie organiseerde om te vertellen dat Sinterklaas zijn landelijke intocht in Groningen gaat houden. Maar zij onderschatten daarmee de enorme publiciteitswaarde van dit evenement voor Groningen: qua televisiezendtijd en reclame voor Groningen is het een zeer belangrijk evenement. Let maar op, straks, in november.

Rehwinkel was als burgemeester van Groningen geen bullebak, meer een vriendelijke diplomaat. Misschien dat die eigenschappen in zijn nieuwe functie beter tot hun recht komen.

Dit gezegd zijnde betekent allemaal niet dat Rehwinkel geen fouten heeft gemaakt en nooit onhandig manoeuvreerde. Zeker voor iemand met zo'n sterk gevoel voor diplomatie was het heel bizar dat hij met een taart en fotograaf naar het provinciebestuur ging op een moment van grote politieke spanning. En ook een ingezonden brief in NRC Handelsblad, waarin hij meldde dat Groningen niet in de Calimero-rol moet terugvallen na de aardbevingen, was niet alleen onhandig, maar ook volstrekt onterecht.

Maar daar staan dus ook verdiensten tegenover. Bijvoorbeeld zijn inlevingsvermogen in anderen. Of het feit dat hij de contacten met ondernemend Groningen sterk verbeterde, waar zijn voorganger Wallage op dat gebied nogal autistisch was.

De kritiek en het chagrijn die Rehwinkel de afgelopen periode na "Haren" over zich heen kreeg was in onze ogen onterecht en overdreven. De burgemeester was toch al gemangeld door Twitteraars die hem voortdurend het leven zo zuur maakten dat Rehwinkel besloot om voortaan niet meer te Twitteren.

Conclusie: Kennelijk heb je in een stad als Groningen toch een ander, harder type politicus nodig om te overleven.

We gaan maar op zoek naar een bullebak.