Groningen mag de koning daarvoor erkentelijk zijn. Hij was al vijf keer in het aardbevingsgebied, en toonde zich er zeer betrokken en zeer goed geinformeerd.
Goed dus dat Willem-Alexander naar Groningen komt, nu om zijn 51ste verjaardag te vieren.
Overigens blijkt ook bij landelijke media dat er elders in Nederland beslist medeleven is met Groningen. Dat ontgaat ons niet in Groningen, en ook daar kunnen we hier blij mee zijn.
Alleen: zo lang medeleven maar niet over gaat in vrijblijvend medelijden. Want medelijden zou inhouden dat wij hier alleen maar sneu en zwak zijn. Maar dat zijn we hier niet. Want soms wordt door alle terechte aandacht voor de aardbevingen en de gevolgen wel eens vergeten hoeveel hier wél goed gaat. Dat dreigt ondergesneeuwd te raken, en dat is zeer onterecht. Er gebeurt hier ook heel veel waar we trots op zijn.
Groningen is een bloeiende stad. Een internationale stad, dankzij de aanwezigheid van duizenden studenten. Misschien wel een van de meest internationale steden van Nederland. Met een bloeiende universiteit. Het is geen toeval dat de laatste Nederlandse Nobelprijswinnaar uit Groningen komt.
In Groningen heeft zich bovendien een internetrevolutie volrokken die zijn weerga niet kent. Dat zorgde niet alleen voor succes bij jonge internet-ondernemers als Ben Woldring uit Usquert, maar, veel belangrijker, tot een gigantische ICT- bedrijfstak met 14.000 werknemers.
Ook wordt er in Groningen top-onderzoek gedaan naar het ontstaan van het heelal. En er zijn hier toonaangevende bedrijven in totaal andere sectoren, zoals de uitgeverijen of groene chemie.
Natuurlijk: we hebben hier de problematiek van de aardbevingen, en een vreselijk beklemmend gevoel van onveiligheid. Maar hoe ellendig dat is voor zeer veel mensen in Groningen: er zijn hier gelukkig ook woningen die niet beschadigd zijn. En er zijn ook Groningers die wel schade hebben, maar die toch absoluut niet zouden willen verhuizen.
Bovendien: ook andere provincies hebben hun sores. In Brabant hebben ze te intensieve veeteelt waardoor sommige mensen ernstig ziek zijn geworden. In de Randstad hebben ze luchtverontreiniging en files.
Wat de aardbevingen betreft: Groningen komt er uiteindelijk weer bovenop. Linksom of rechtsom.
Maar dat is ook een kwestie van geld. Nu de gaswinning gestaakt wordt kan dat niet betekenen dat versterking van Groningen wordt verminderd. Want de winning wordt gestaakt, maar de bevingen gaan gewoon door.
Het Groningse aardgas heeft de Nederlandse Staat in de loop der jaren meer dan 300 miljard opgeleverd. Hoeveel? 300 miljard?! Zoveel? Ja: zoveel!
Wij hebben daar in Groningen zelf overigens óok van mee geprofiteerd. Maar het kan niet zo zijn dat de provincie Groningen uiteindelijk in een situatie achterblijft met beschadigde huizen en aangetaste monumenten. Dat moet allemaal hersteld, en ook voor dorpsvernieuwing moet geld worden gereserveerd. En dan is een miljard per jaar niet eens zo veel.
Ook Zeeland bijvoorbeeld is niet beveiligd voor een habbekrats, maar met een Deltapan.
Dat moet ook voor Groningen goed geregeld worden. Niet omdat wij hier zielig zijn, dat zijn we dus niet. Maar gewoon omdat dat hoort.
