De broedende grauwe gorzen werden gevonden op akkers bij Drieborg, Meeden, Noordbroek, Nieuw Beerta, Finsterwolde en in Westerwolde. Ook in Gelderland en in Zuid-Limburg werden broedverdachte gorzen gezien.
De grauwe gors was ooit een algemene vogel op het boerenland, zo gewoon dat er door biologen ook nauwelijks aandacht aan werd besteed. Door schaalvergroting en monocultuur is de vogel geleidelijk verdwenen. Alleen rond de zogenoemde hamsterreservaten bij het Limburgse Sibbe en bij enkele natuurontwikkelingsprojecten werden incidenteel nog vogels gezien.
“De grauwe gors heeft nu waarschijnlijk geprofiteerd van het agrarisch natuurbeheer rond de Groningse akkers”, veronderstelt Koks. “Vooral de akkers waar nu ’s winters oogstresten blijven staan lijken de vogels goed te doen. Normaal worden oogstresten al vóór de winter onder geploegd. Op enkele tientallen hectares laten boeren nu ’s winters stoppels staan, gemengd met een mix van kruiden. Daartussen vinden de grauwe gorzen essentieel voer om de winter door te komen. Ook geelgorzen, kneuen ringmussen en groenlingen komen massaal op de winterveldjes af. Voor de komende winter is alweer 150 ha van dergelijke winterveldjes gepland, met name bij de boeren van de Agrarische Natuurvereniging ANOG.”
Oudere Groninger akkerbouwers kennen de grauwe gors onder de volksnaam ‘dikschieteliere’. Naast de grauwe gors is sinds vorig jaar ook de blauwe kiekendief weer als broedvogel in Groningen te vinden. Beiden profiteren van de akkervogelbescherming, die ook de grauwe kiekendief, naamgever van de werkgroep, weer terug heeft gebracht in Groningen.
Akkervogeldeskundige Henk Jan Ottens van de Werkgroep Grauwe Kiekendief heeft deze zomer onderzoek gedaan aan de Groninger grauwe gorzen. Er zijn jongen van kleurringen voorzien en met behulp van digitale fotografie zijn de prooien geanalyseerd die de ouders naar de nesten hebben gebracht. Met deze kennis hoopt de werkgroep het beheer van de akkers nog beter af te kunnen stemmen op de vogels.
