Het idee voor de kalender ontstond in 2015, in de Graansilo aan de Griffeweg, waar het kantoor van Hamming’s marketingbureau gevestigd was. Hij keek eens goed naar de twaalf meter lange scheur die door de muur liep. Groningen beefde, en zelfs in het hartje van de stad waren hier tekenen van te zien. Maar het beeld van de gedupeerde Groninger wiens woning op instorten staat? Daar herkende hij zich niet in. De schade die Hamming had is natuurlijk niet te vergelijken met een afbrokkelende boerderij in Slochteren, maar toch: “Ook ik ben lotgenoot, ook ik doe ertoe.”
Hamming heeft een ietwat controversiële visie: “Mensen vinden dit niet leuk om te horen, maar ik denk dat de situatie in Groningen veel genuanceerder is dan dat we alleen slachtoffer zijn.” Toch is dat, volgens Hamming, het stereotype dat veelal vanuit Groningen wordt uitgedragen. “Ik stoor me aan het calimerobeeld van Groningen.”
Met een vleugje zelfspot, en de ambitie om de daadkracht en schoonheid van Groningen te etaleren, werd de Groninger Scheurkalender geboren. De scheur in de muur veranderde naar een scheur die een prachtig stukje provincie onthult. En dan ook nog gemaakt voor Groningers, door Groningers.
Creatieve ondernemer
Hamming, nu woonachtig in Eelde, heeft decennialang in Groningen gewoond. Als jongen had hij geen ondernemersaspiraties, maar inmiddels heeft hij meer dan een dozijn bedrijven op zijn naam. Creatieve ideeën tot bloei laten komen is zijn specialiteit. In zijn studententijd bedacht hij bijvoorbeeld de Studenten Oppas Service, ofwel de SOS: “Ik heb bij al mijn ondernemingen altijd wel een licht Van Kooten en de Bie-gevoel gehad.” De SOS beschermde leegstaand vastgoed tegen krakers. “Het enige wat ik deed was kijken hoe gevoelig een pand was voor krakers”, vertelt Hamming. In ruil voor één procent van de verkoopprijs bracht hij studenten onder in unieke panden. Zo werd hij als student betaald om te wonen in de monumentale Glaudépanden aan de Hereweg: “Ligbaden, parketvloeren, openhaarden.”
In zijn latere leven rolde Hamming in de reclamewereld, met als uitspatting reclamebureau en uitgever Adfo Movere. Hij redde de Graansilo, nu een bruisend stukje Groningen, van de sloop en verkocht dit in 2015 om ruimte te maken voor nieuwe projecten. Een theatervoorstelling, een ‘failure lab’ waar mensen samenkomen om over hun angsten te praten, en natuurlijk de Groninger Scheurkalender.
Woonkamer vol dozen
Toen het concept van de kalender eenmaal stond, werden er meteen duizenden exemplaren gedrukt, zonder dat er een opslagplek was geregeld. “Het eerste jaar stond mijn hele woonkamer vol met dozen.” Waar Hamming het eerst in zijn eentje deed, is er nu een stichting genaamd Groningen GIST die de scheurkalender realiseert. De scheurkalenders worden verkocht bij verschillende boekhandels in de stad, waaronder boekhandels Godert Walter en Van der Velde, die ze beiden al vanaf de eerste editie in de etalage hebben liggen.
Met de scheurkalender wil Hamming Groningen neerzetten als meer dan een gebied vol schade en ellende. “Ik doe een beroep op de intrinsieke motivatie, dat is de kern van de scheurkalender”, vertelt Hamming. “De inzender krijgt er geen geld voor, ik krijg er geen geld voor. Iedereen doet wat, en het resultaat is de kalender.”
Keerzijdeschrijvers
Dit jaar hoopt Hamming nog een element aan de scheurkalenders toe te voegen: de ‘keerzijdeschrijvers’. Groningers kunnen bij een foto een verhaaltje van maximaal 125 woorden verzinnen die antwoord geeft op de vraag: ‘wat emotioneert je’. “Beschrijf een emotie, een fantasie, een herinnering”, legt Hamming uit. Of het lukt om op tijd 320 verhaaltjes te verzamelen? “Mijn omgeving zegt dat het niet kan, ik zeg: ‘dat kan wel.’” Met een brede glimlach voegt hij toe: “Ik heb nu al pareltjes van geschriften gekregen.”
De scheurkalender voor 2026 is op dit moment in de maak: Groningers stuurden al meer dan 1100 foto’s in. Inzenden kan tot 1 juli. Met medewerking van Fotostudio Noorderlicht selecteert de jury vervolgens de foto’s. 19 september wordt de nieuwe kalender gepresenteerd, en de dag erna ligt hij in de winkel.
Wat vindt Hamming zelf de mooiste plek van Groningen? “‘t Zielhoes in Noordpolderzijl”, antwoordt hij gelijk. “Ik vind dat zo’n magische plek die ontdaan is van elke vorm van franje. Dat is typisch Groningen.” Die scheur in de muur die Groningers vaak in een slachtofferrol drukt, is getransformeerd tot een boekje vol provinciale trots waar daadkracht centraal staat.
