Nieuws

Alders ingeschreven in Gouden Boek stad Groningen - 'We konden bij elkaar schuilen'

Jacq. Wallage, burgemeester van Groningen, heeft Hans Alders, oud-Commissaris der Koningin, vrijdagmiddag ingeschreven in het Gulden Boek van de stad Groningen. Dat gebeurde tijdens het afscheid van Alders in het Provinciehuis Groningen. Dat afscheid was aanvankelijk gepland voor oktober, maar in verband met het overlijden van Alders’ echtgenote kon dat toen niet doorgaan. Wallage herinnerde er aan dat hij en Alders elkaar als Kamerleden elkaar aanvankelijk weinig ruimte gunden. Maar die verhouding zou volstrekt veranderen in Groningen. “Terwijl de tijdgeest na de opkomst en gewelddadige ondergang van Pim Fortuyn en de moord op Theo van Gogh de politieke cultuur onherbergzaam en guur heeft gemaakt, voor iedereen die in saamhorigheid gelooft, zijn Hans en ik meer bij elkaar gaan schuilen”. Hieronder integraal de speech van burgemeester Wallage.


Leestijd: 5 minuten

,,Nu ik voor een leeg scherm zit om mijn gedachten te ordenen voor deze middag flitsen deze woorden langs: “Life is what happens while you’re busy making other plans”. Woorden van John Lennon uit ‘Beautiful Boy’.

Het is een simpele waarheid, die ieder van ons moet leren op het meest ongewenste moment. Nu we vandaag terecht bij elkaar zijn om toch op een sobere maar passende manier afscheid te nemen van Hans Alders als onze commissaris van de koningin, gaan gedachten onwillekeurig terug naar dat andere, veel ingrijpender, afscheid in de Martinikerk. We zagen Hans daar, op één van de moeilijkste momenten van zijn leven, de verbinding leggen tussen het persoonlijke en het openbare. En iedereen besefte: daar staat een gaaf mens!

Dossierkennis

Het zijn Hans’ persoonlijke eigenschappen die zijn commissariaat tot zo’n groot succes hebben gemaakt. Een totaal gebrek aan chagrijn, een onverwoestbare drive, een verbluffende dossierkennis, maar ook een ontroerend vermogen tot relativering, een bijna onmerkbaar schouderophalen als het een keer niet lukt. En altijd die nieuwsgierigheid: hoe zit het precies, kloppen de feiten, doen mensen wat ze moeten doen, worden afspraken nagekomen.

Veldslagen

Onze wegen lopen al heel lang parallel. Samen in de kamerfractie, in moeizame jaren van oppositie. De energie lekt tussen je vingers weg, geen plan dat je maakt haalt de realiteit, altijd die spanning tussen collega’s die elkaar de ruimte vaak niet gunnen. Daarna samen in een kabinet, bijna vijf jaar aan de grens van wat een mens geestelijk en lichamelijk kan leveren. Hans was er heel wat groter dan z’n cartoons, heel wat imposanter dan z’n sjaal. Ik heb zelden een minister meegemaakt, die zo meester was van het vak, overtuigend en met een aanstekelijk enthousiasme. Het is jammer dat zijn veldslagen in de ministerraad voor een beter milieu niet op video vastliggen, Al Gore zou er wat van kunnen leren!

Nuchter

Groningen heeft met Hans’ terugkeer in het openbaar bestuur een commissaris gekregen, die volstrekt zichzelf bleef en al heel snel onze cultuur en onze omgangsvormen bleek te begrijpen. Zijn aardse karakter bleek wonderwel te passen bij dat spreekwoordelijk nuchtere, maar o zo directe en emotionele Groningse wezen.

De commissaris des Konings, zoals de titel van oorsprong luidt, kan zijn rol makkelijk pompeus of in elk geval op afstand van de mensen invullen. Maar Hans Alders heeft feilloos aangevoeld dat ‘gewoon’ de meeste bewoners van stad en ommeland al gek genoeg is.

Strategische betekenis

Voor ons, het gemeentebestuur van Groningen, was Hans een bondgenoot, een kameraad. We beseften goed dat hij balans moest houden tussen alle krachten in onze provincie. En dat deed hij ook. Maar hij doorzag vanaf het begin de strategische betekenis van de stad voor het Noorden als geheel en heeft daar consequent naar gehandeld. Omdat er tussen ons persoonlijk ook nooit ruis of ongemak was, konden we onze inspanningen voor stad en regio perfect afstemmen. We hebben elkaar nooit voor verrassingen geplaatst. Zo heeft Hans er sterk aan bijgedragen dat we de afgelopen jaren geen energie hebben hoeven te verspillen aan het spook uit een voorbij verleden, de zogenaamde spanning tussen stad en ommeland.

Terwijl de tijdgeest na de opkomst en gewelddadige ondergang van Pim Fortuyn en de moord op Theo van Gogh de politieke cultuur onherbergzaam en guur heeft gemaakt, voor iedereen die in saamhorigheid gelooft, zijn Hans en ik meer bij elkaar gaan schuilen. Twee sociaaldemocraten, die de publieke verantwoordelijkheid voor wat kwetsbaar is niet willen opgeven en solidariteit geen versleten woord vinden. In Hans herken je het wezen van de sociaaldemocratie: het besef dienstbaar te zijn aan de gemeenschap, sober, stap voor stap. Hij begreep de woorden van Henriëtte Roland Holst al vóór hij ze gelezen had:

“Wij zijn de bouwers van de tempel niet
Wij zijn enkel de sjouwers van de stenen”

En gesjouwd heeft Hans, voor de snelle trein, voor de mal en de contramal, voor het bijeen houden van het Noorden.
Geen beleidsinzet heeft het commissariaat van Hans Alders zo’n glans gegeven als zijn onwrikbare inzet voor de opvang van asielzoekers. En het was voor de korpsbeheerder van regiopolitie Groningen en voor alle burgemeesters een enorme steun, toen het spannend werd, te weten dat ook de CdK onze terughoudendheid bij de inzet van de politie bij uitzettingen deelde. Het is de opmaat geweest voor maatschappelijke steun voor een generaal pardon, dat staatssecretaris Albayrak nu gelukkig kan uitvoeren.
Ik dank Hans Alders voor zijn inzet voor crisismanagement en voor de hulpverleningsdiensten. Voor zijn belangstelling voor het proces, maar vooral voor de mensen.

Maar bovenal dank ik hem voor de samenwerking en voor zijn niet aflatende inzet onze stad haar functie voor de gehele noordelijke regio te laten vervullen. Geen commissaris voor hem heeft zo ondubbelzinnig de motor van de economische en culturele ontwikkeling van onze regio, onze stad, in zijn hart gesloten.

Vandaag is het moment om hem daarvoor te eren. Burgemeester en Wethouders van Groningen hebben op 14 augustus 2007 besloten Hans Alders in te schrijven in het Gulden Boek van de stad Groningen en hem zo tot ereburger van de stad te benoemen.

Alvorens deze inschrijving met mijn handtekening te bekrachtigen lees is graag de tekst voor zoals die in het Gulden Boek is geschreven:

“Het enkele feit dat Hans Alders van 1996 tot 2007 een uitstekende Commissaris van de Koningin in de provincie Groningen is geweest rechtvaardigt nog niet zijn opname in dit Gulden Boek. Die erkenning valt hem ten deel omdat hij de betekenis van de stad Groningen voor het gehele Noorden actief heeft uitgedragen en zich onvermoeibaar heeft ingezet voor de bereikbaarheid en de dynamiek van onze stad. Zijn persoonlijke kwaliteiten hebben ervoor gezorgd dat de vaak spanningsvolle verhouding tussen stad en ommeland is omgezet in een vruchtbare en hechte samenwerking.”

Hans, ik overhandig je nu graag de oorkonde die bij jouw inschrijving in het Gulden Boek hoort.

Het moet voor jou een fijn gevoel zijn te weten dat op jouw stoel, als onze commissaris, een man zit die met jou de hunkering deelt naar een land dat achter gindse heuvel ligt.

Ik weet zeker dat je je voor de publieke zaak zult blijven inzetten, waar dan ook. Je hebt er de veerkracht en de energie voor. Je blijft bij ons én je vervolgt je weg. “Promises to keep and miles to go before you sleep”…”


Jacques Wallage
Burgemeester van Groningen