De vijfde wedstrijd werd een kraker met prachtige rally’s, beslissingspunten over en weer en dubieuze beslissingen. Het eerste deel van de wedstrijd was duidelijk voor Lycurgus al begon Landstede nog furieus. Toen de thuisploeg uitgeraasd was werden de Groningers steeds dominanter. Vooral in de eerste fase van de 2e set was het imponerend wat ze lieten zien. Onder aanvoering van de zeer sterk spelende Robbert Andringa en de steeds beter in de wedstrijd groeiende Taylor Wilson forceerde Lycurgus een 0-2 voorsprong in sets.
Maar langzaam maar zeker kwam er weer wat meer vertrouwen bij de thuisploeg toen ze in de 3e set een langere periode aan de leiding gingen. Zonder nu echt veel beter te spelen dan Lycurgus wist Landstede steeds een paar puntjes voor te blijven Bij Lycurgus werd het hier en daar slordig en ontstonden er onderlinge misverstanden. Toch leek de ploeg niet aangeslagen na het verlies van de 3e set en ging het in het 4e bedrijf lang gelijk op. Gaandeweg werd duidelijk dat het in deze play-off finale opnieuw op details beslist zou worden. In de eindfase van de 4e set leek Lycurgus aan het langste eind te trekken toen Wilson en Dosset Hilarius de weg versperden met een huizenhoog blok, 23-23. Totdat het door Wilson binnenslagen Championship point door Zwolle teniet werd gedaan. De vierde set ging uiteindelijk naar Zwolle na discutabel punt van Zwolle. Een door Lycurgus geslagen bal werd uitgegeven, terwijl de Groningers vonden dat er nog een Zwols handje aan had gezeten.
Het leverde in elk geval de barrage voor de thuisclub op en een slotstuk dat deze finale verdiende. Daarin kreeg Zwolle vanaf 4-4 zijn “Held”. Zoals vaker in deze serie bracht Strikwerda Stijn Held voor de service. Op de harde sprongservices van de youngster hadden de Lycurgianen onvoldoende antwoord. Zijn servicegeweld verraste vooral Wilson in de passing. En voordat Lycurguscoach Zoodsma had ingegrepen en Wiens in het veld bracht voor Wilson, had de serviceserie van Held zijn ploeg al op een 9-4 voorsprong gezet. Een vorentscheidung natuurlijk. Geen wonder dat de koppies bij de Lycurgusspelers steeds verder naar beneden gingen. Landstede speelde vanaf dat moment een gewonnen wedstrijd en onder een oorverdovend gejuich mocht de ploeg daarna de landstitel vieren met hun dol enthousiaste fans.
