In hoger beroep tien jaar cel geëist tegen Klinkhamer

Klinkhamer betuigde voor het hof opnieuw berouw voor zijn daad. ,,Hannie is de vrouw van wie ik het meest heb gehouden. Het kan me niets schelen welke straf ik krijg.” De schrijver werd vorig jaar door de rechtbank in Groningen wegens doodslag veroordeeld tot zes jaar cel, na een eis van 10 jaar. Het Openbaar Ministerie (OM) gelooft niet in zijn spijtbetuiging. Volgens advocaat-generaal M. van Capelle heeft de schrijver sinds de verdwijning van zijn vrouw ‘een grote Klinkhamer-show’ in de media opgevoerd. ,,Het is onbegrijpelijk waarom de schrijver de dood van zijn vrouw negen jaar heeft verzwegen.” Volgens Klinkhamer heeft hij een afweermechanisme opgebouwd en het misdrijf al die tijd ontkend. De advocaat-generaal beschouwt de auteur als een narcist. ,,Klinkhamer is verliefd op zichzelf en heeft geen oog voor het leed van de nabestaanden. Hij heeft nota bene nog vijf jaar bovenop het lijk van zijn vrouw gewoond”, aldus Van Capelle. Het opstrijken van een weduwnaarspensioen en de erfenis van het slachtoffer noemt het Openbaar Ministerie smakeloos en schandelijk. Justitie overweegt een ‘pluk-ze’-vordering te beginnen tegen Klinkhamer wegens het verworven financiële voordeel. Dat kan pas als de celstraf onherroepelijk is geworden. Getuigedeskundige E. Hamelink van het Pieter Baan Centrum schrijft de daad van Klinkhamer toe aan verlatingsangst. In zijn jeugd verliet zijn moeder hem meerdere malen. Toen zijn echtgenote op de fatale avond tijdens een ruzie riep dat hij ,,op kon rotten”, sloegen bij Klinkhamer alle stoppen door. Hij legde het lijk van zijn vrouw in een put en dekte het lichaam af. Het stoffelijk overschot bleef tot 1999 onvindbaar in de tuin achter de echtelijke woning in het Groningse Ganzedijk. Advocaat W. Anker noemt een gevangenisstraf van vier tot vijf jaar redelijk. De raadsman beroept zich daarbij op het psychiatrisch rapport, waarin Klinkhamer verminderd toerekeningsvatbaar wordt genoemd. ,,Voor moord vraag je tien jaar. Niet voor deze zaak. Ook als je kijkt naar andere uitspraken in vergelijkbare zaken.” Uitspraak 1 maart.