Groningse econoom: “Nederland kan binnen kwart eeuw driekwart energie besparen”

,,Door de industrie een energieheffing op te leggen zouden de in Kyoto gemaakte afspraken over het terugdringen van de CO2-uitstoot zonder al te veel moeite haalbaar zijn.”Kamminga verrichtte voor zijn dissertatie uitgebreid literatuuronderzoek. Daarnaast interviewde hij 36 deskundigen uit drie takken van wetenschap: natuurwetenschap, beleidswetenschap en economie. Het onderzoek spitste zich toe op het energievraagstuk, dat wil zeggen de problemen van het broeikaseffect en de eindigheid van fossiele brandstoffen. ,,Andere milieuvraagstukken zijn ook belangrijk, maar energie komt overal in terug”, stelt de econoom. ,,Er vindt geen productie plaats zonder energieverbruik.”Om tot een duurzame manier van produceren te komen bepleit Kamminga binnen de economische wetenschap een andere manier van denken. ,,Nu beschouwen economen factoren als voorkeuren en behoeften, technologieontwikkeling en maatschappij-indeling als vaste gegevens”, stelt de onderzoeker. ,,Maar in feite veranderen die variabelen voortdurend. Die optie wordt in de productionele manier van kijken naar de economie volledig uitgesloten.”Kamminga vond bovendien nog een vierde belangrijke factor: de staat van de natuur. Ook daartegenover stelt de onderzoeker een radicaal nieuwe houding voor. ,,Traditioneel wordt het productie- en consumptiesysteem los van de natuur gezien”, verduidelijkt hij. ,,Afvalstoffen worden door de natuur opgenomen en die levert op haar beurt grondstoffen voor de productie.” In zijn optiek zijn productie en consumptie echter een onderdeel van het natuurlijke systeem. ,,Ze nemen daarbinnen een steeds grotere rol in en verbruiken met name steeds meer energie.”