De gemeenteraad van Groningen nam vorige week een motie aan waarin werd opgeroepen om niet te veel haast te maken met uitvoering van de anti-kraakwet. Vanaf 1 oktober is ook in Nederland kraken weer illegaal. GroenLinks diende de motie in waarin werd verzocht om – binnen de mazen van de wet – geen prioriteit te geven aan uitvoering van die motie. De motie kreeg steun van PvdA, SP, D66 en Studenten Stad. Tegen de motie stemden de fracties van Stadspartij, VVD, ChristenUnie en CDA.
PvdA wethouder Frank de Vries liet weten dat de motie voor B en W aanvaardbaar was omdat het toch niet aan de gemeenteraad is om vast te stellen waar de politie wel of geen prioriteit aan moet geven: wat prioriteit moet hebben bij de politie wordt vastgesteld in overleg tussen justitie, korpschef en burgemeester. Maar dit argument van wethouder Frank de Vries is niet erg dapper: hij had de motie van GroenLinks kunnen toejuichen of verwerpen. Maar nu wekte hij de indruk dat B en W met de motie kunnen leven omdat deze toch geen praktisch effect heeft.
Toch valt te betwijfelen of de raad geen invloed heeft op de politie: die invloed is er wel degelijk, in elk geval psychologisch. Ook voor de politie is het van belang om te weten dat de gemeenteraad al of niet achter haar activiteiten staat en dat er geen beleid wordt gevoerd waar de Groningse gemeenteraad zich niet kiplekker bij voelt. En ook heeft de wens van de politie mogelijk invloed op het handelen van de burgemeester, die de wens van de Raad in zijn oordeel kan meewegen.
Het is maar het beste dat wij ons hier in Groningen ook aan de door de Tweede Kamer vastgestelde wet houden en onze handen hier niet in onschuld proberen te wassen. Alleen in uiterst uitzonderlijke gevallen – bijvoorbeeld het voorstel van Wilders dat de etnische afkomst van mensen zou moeten worden geregistreerd –zou de Groningse gemeenteraad kunnen zeggen dat zo’n wet niet aanvaardbaar is. Maar zo’n uitzonderlijke situatie is het nu bij de anti-kraakwet bij lange na niet.
