Economie

Gasunie en DTe steggelen over 'bedrijfsgeheim'

De prijs die distributiebedrijven betalen aan Gasunie voor levering aan gebonden klanten is ‘bedrijfsgeheim’, vindt de oud-monopolist. Onzin, aldus toezichthouder DTe die stelt dat de prijs toch al eenvoudig te berekenen is via internet. Na talloze ergenissen over en weer konden de kemphanen donderdag in eenkort geding stoom afblazen.


Leestijd: 1 minuut

DTe wil de inkoopprijzen die regionale gasbedrijven aan Gasunie betalen op internet zetten. Om de transparantie te vergroten, zo stelde advocaat E. Daalder namens DTe. Gasunie wil dit voorkomen omdat het de onderhandelingspositie met buitenlandse klanten ondermijnt. Voor elke keer dat DTe de prijs openbaart, eist het gasconcern 100 miljoen gulden. Tijdens de zitting voor de president van de rechtbank in Den Haag bleek dat de wederzijdse irritatie de tolerantiegrens allang heeft overschreden. Met de ruzie over transporttarieven nog vers in het geheugen, liet Gasunie-advocaat E. Pijnacker Hordijk zich consequent laatdunkend uit over de toezichthouder ,,DTe heeft geen idee hoe de prijsvorming op de internationale markt plaatsvindt.” Daalder liet op zijn beurt vaak het woordje ‘monopolist’ vallen. Volgens Gasunie is de regionale inkoopprijs een belangrijke factor bij de heronderhandeling van langlopende contracten met buitenlandse klanten. ,,Als buitenlandse klanten deze lokale prijs weten, verstoort dat de balans”, aldus Pijnacker Hordijk. De gevolgen zijn enorm, stelt hij. ,,Een verschil van 0,1 cent per kubiekemeter scheelt al snel 35 miljoen gulden op jaarbasis.” De helft van Gasunie’s afzet verdwijnt over de grens. Nederland geldt in Europa als hèt gasland vanwege de rijke voorraden in Groningse bodem, stelt de raadsman. Door die gasbel kan Gasunie zeer flexibel leveren en dat zorgt voor lucratieve contracten. Buitenlandse afnemers kijken naar de binnenlandse prijzen in Nederland omdat deze van oudsher een stuk lager liggen dan gemiddeld, concludeert hij. Gasunie stelt dat DTe onrechtmatig bezig is als het vertrouwelijke gegevens publiceert die het voor het uitvoeren van haar toezichthoudende taak heeft gekregen. De instantie weet de inkoopprijs om te controleren of gasbedrijven de huishoudens niet teveel in rekening brengen. Als Daalder de Wet openbaarheid van bestuur (WOB) erbij haalt, kaatst Gasunie: ,,Het gaat hier niet om Peper-bonnetjes maar om bedrijfsgeheim”. Uitspraak 6 juli.