Noordelijk Scheepvaartmuseum toont zes eeuwen migratie naar Groningen

In de nieuwe tentoonstelling 'Waar kom je weg – Zes eeuwen migratie naar Groningen' neemt het Noordelijk Scheepvaartmuseum de bezoeker mee op reis door het migratieverleden van Groningen.

Vrijwel iedere Nederlander heeft minimaal één buitenlandse voorouder. Sporen van immigranten zijn overal te vinden en migratie is van alle tijden. Maar wat beweegt mensen om hun thuisland te verlaten? Kiezen zij bewust voor Nederland? Of voor Groningen? En zo ja, waarom?

Word verrast en laat je ontroeren door verhalen van nieuwe Groningers en ontdek sporen van andere culturen in het straatbeeld van de stad. De expositie, zowel in het Nederlands als in het Engels, is te zien van 16 maart tot en met 16 juni in het Noordelijk Scheepvaartmuseum.

Bij de tentoonstelling wordt een interessant cultureel randprogramma georganiseerd dat op zoek gaat naar het antwoord op de vraag Waar kom je weg?

Verschillende tijden, verschillende culturen
De tentoonstelling neemt bezoekers mee door een proeverij van historische en persoonlijke verhalen van de verschillende culturen die in Groningen te vinden zijn. De reis begint bij historische groeperingen, zoals Saksen en Hugenoten, en de sporen die hiervan nu nog te zien zijn in de stad.

In de volgende haltes vertellen de migranten uit de laatste vijftig jaar zelf hun aangrijpende verhalen. Welke spullen neem je mee als je plotseling moet vluchten? Zou je alle schepen achter je verbranden om je liefde achterna te reizen? En in de hoop voor een betere toekomst; neem je je culturele normen en waarden mee naar je nieuwe thuisland?

Een migrante uit Baskenland toont houten castagnetten, een cadeau van vriendinnen opdat ze altijd in haar herinnering zouden blijven. Bij de koperen koebel hoor je het geklingel van de grazende koeien van vader in de bergen; de klanken uit haar jeugd. Voor de migrant uit Hongkong zijn twee culturen verbeeld door haar bestekset met chopsticks en mes en vork. Dit laatste voor wanneer er, naast de traditionele Chinese kost, stamppot andijvie wordt geserveerd.

Er is verder een verweerde zakmeter, een ceremoniële shawl en een stukje Colosseum, maar de meeste indruk maakt misschien wel de compleet lege vitrine die bij een Kosovaarse vrouw hoort. Haar verhaal laat de rillingen over je rug lopen.

Migratie in het straatbeeld van nu
We staan er niet zo vaak bij stil, maar de stad zit vol migrantensporen zonder dat deze nog opvallen of worden geassocieerd met een andere achtergrond. Was een pizzeria in de jaren ‘50 nog een bezienswaardigheid en een shoarmatent in de 70’s nog heel bijzonder, tegenwoordig kijkt niemand er meer van op.

De tentoonstelling is tot stand gekomen in samenwerking met de Groninger Archieven en Dat is Groningen.