Nieuws

Opinie: 'Groningen, houd de rug recht'

"Meermalen is de vraag gesteld ‘Vallen er doden in Groningen’. Nee, er vielen geen doden door een toren die omviel of een baksteen die op iemands hoofd viel. Maar wel door emotionele stress”. Deze passage komt uit een opiniebijdrage op GIC.nl van Martin Scholma, ondernemer en inwoner van Lutjewolde, gemeente Bedum.


Leestijd: 3 minuten

In de tv –documentaire ‘Groningen Beeft’ (2012) is de spanning en de afstand tussen Groningen en Den Haag voelbaar  wanneer minister Kamp een fotoboek over het Cultureel Erfgoed van Groningen ontvangt. Zes jaar later, met minister Wiebes aan het roer bij Economische Zaken, lijkt de band tussen de aardbevingsregio en de politiek wat inniger te worden, maar is inmiddels tot het vriespunt gedaald. Het wantrouwen in Groningen zit terecht nog erg diep.En intussen hebben bestuurders in Groningen steeds meer moeite hun standpunt ‘politiek correct’ te vertolken. Ook bij hen moet de door Jan Wigboldus (vz Groninger Gasberaad)  gesignaleerde oplopende emotionele spanning  een uitweg vinden. Scheidend burgemeester Albert Rodenboog van Loppersum: ‘Van onze volksvertegenwoordigers hoorden we niets bij het uitstel van de versterkingsoperatie. Haags geknoei’. Oud-burgemeester Meindert Schollema (Pekela), terug in zijn geboorteplaats Middelstum, laat via social media weten : ‘We worden verneukt’. Een burgemeester met Groninger roots luncht in Den Haag, naast een tafeltje van ambtenaren die het ‘dossier Groningen’ beheren, en proeft de smakeloosheid waarmee hierover wordt gesproken.Waar Wiebes de redelijkheid en de menselijkheid predikt, past hij in werkelijkheid een technocratische rekenmethode toe, een soort statistiek voor hoogopgeleiden.In de afgelopen jaren is door Den Haag vooral gewerkt aan de inrichting van de etalage van het aardbevingsdossier. Kijken maar niet aankomen. Een etalage die door regels, procedures, adviezen, onderzoeken en (contra)rapportages tot nu veel meer geld heeft gekost dan is besteed aan het concreet oplossen van de problemen en het bieden van perspectief. Vooral windowdressing dus.Concreet is er voor versterking en perspectief relatief weinig voortgang geboekt, ondanks  intenties en mooie woorden. Wel plannen en veel creativiteit in de regio zelf.De juridische vraag is of de regering de verantwoordelijkheid van de schade-afhandeling van de NAM kan afkopen, zoals Wiebes suggereert. En vervolgens eigen regels stelt (?), ten koste van Groningen.  Mistig is ook wie er nu uiteindelijk zeggenschap heeft over de –overigens magere- 1 miljard van het Regiofonds Groningen.Meermalen is de vraag gesteld ‘Vallen er doden in Groningen’. Nee, er vielen geen doden door een toren die omviel of een baksteen die op iemands hoofd viel. Maar wel door emotionele stress, zo blijkt uit onderzoek.Goede sier wordt gemaakt met de (terechte) versterking van scholen en publieke gebouwen. Maar het lijkt te verbloemen de vele schade die nog niet is vergoed en de risico’s die er liggen.De smaak van de NAM kan ook beter. De bewoners van de 6000 woningen die schade hebben van voor 31 maart 2017 ontvingen van de NAM een nogal intimiterende brief om vooral maar accoord te gaan met het financiële aanbod.Groningen zit in een fase dat de ‘cadeautjes’ in de dure etalage uitgepakt moeten worden. En belevingen als wantrouwen, krenterigheid en vertragingen kunnen worden opgeruimd. Dit vereist een zichtbaar eenstemmig optreden in Groningen, van bestuurders, politiek, organisaties, bedrijfsleven, gemeenten en dorpen.  Juist NU, op het moment dat er over de toekomst van Groningen beslist wordt. Op basis van een masterplan dat de harde kaders inkleurt. En niet laten uitspelen door Den Haag. Eigen regie opeisen.  Poot stijf houden. Groninger klei brokkelt soms wel, maar klont altijd weer samen. Dit betekent dat politieke partijen in Groningen hun eigen koers moeten varen en niet aan de hand lopen van hun moederpartij, zoals tot nu nog te vaak gebeurt.Herman Sietsma, de waarnemend opvolger van Hans Alders als Nationaal Coördinator Groningen, staat voor een mooie taak: de ‘herbezinning van de versterkingsoperatie’  (citaat aanstellingsbrief) vertalen in een ruimhartige en menselijke  uitvoering, onder regie van Groningen. Geld speelt geen rol, zegt Wiebes zelf. Nu de politieke wil nog.Martin Scholma, ondernemer, inwoner Lutjewolde, gemeente Bedum