Nieuws

Zeehondencreche: ‘Opvang blijft nog steeds noodzakelijk’

De opvang van zeehonden in Nederland blijft verschrikkelijk belangrijk. De populatie in de Waddenzee is momenteel weliswaar aanzienlijk gezonder dan in 1988 toen de helft van alle zeehonden stierf ten gevolge van een virus. Maar om de wetenschappelijke kennis over zowel de zeehonden als het ecosysteem in de Waddenzee te vergroten blijven de activiteiten van de zeehondencreche voorlopig onontbeerlijk.


Leestijd: 1 minuut

Dat zegt de aan de Ersamus-universiteit in Rotterdam verbonden hoogleraar virologie dr. A. Osterhaus. Hij is voorzitter van een wetenschappelijke commissie die de zeehondencreche in Pieterburen adviseert. Hij reageert daarmee op een publicatie van het Centrum voor Bio-ethiek en Gezondheidsrecht van de Universiteit Utrecht. Volgens dat rapport mogen zeehonden in nood niet zonder meer aan land worden opgevangen. ‘Dergelijke omvangrijke hulpverlening is in strijd met de inspaningen om een zelfstandige zeehondenbevolking voor het Waddengebied te behouden’, aldus dat rapport.Volgens prof. Osterhaus is er geen sprake van dat in Pieterburen zeehonden in nood zonder meer aan land worden opgevangen. ‘Daarvoor zijn er strenge protocollen waarin precies staat hoe dat moet gebeuren en onder welke voorwaarden’. Volgens Osterhaus is het juist ook vanwege ethische redenen noodzakelijk om dieren die zijn gestrand op te blijven vangen. ‘Wanneer een zeehond strandt, vaak door veranderingen in het ecosysteem door menselijk ingrijpen, dan kun je zo’n dier vanuit ethische overwegingen niet laten liggen’.Ook al gaat het momenteel beter met de zeehonden dan twaalf jaar geelden, dan nog blijft de opvang in Pieterburen noodzakelijk, zegt Osterhaus. ‘De activiteiten van de creche leveren gigantisch veel wetenschappelijke informatie op. Bovendien kun je moeilijk pas een opvangcentrum gaan oprichten wanneer zich een ramp voordoet: dan ben je te laat. Door het instandhouden van de creche, die de overheid overigens geen geld kost, ben je op een ramp voorbereid’, aldus de Rotterdamse hoogleraar. Hij wijst er op dat de in Pieterburen vergaarde kennis ook wordt gebruikt om bedreigde zeehondensoorten elders in de wereld te helpen.