Voortbestaan Groningse molens in gevaar

Het onderhoud van een molen kost al snel twintigduizend gulden per jaar, terwijl per molen maar gemiddeld 3500 gulden subsidie wordt verleend. “En daar krijgen veel eigenaren problemen mee,” weet Petro van Doorne van het landelijk Gilde van Vrijwillige Molenaars. “Veel molens raken in verval en voor het opknappen is geen geld,” legt hij uit.Bovendien krijgen ambachtelijke molenaars met steeds meer voorschriften te maken. Onlangs is de hygiënecode ingesteld waarin onder meer is vastgelegd hoe vaak de molen moet worden schoongemaakt. Ook op het gebied van veiligheid worden de regels steeds strenger. “Vaak moeten molenaars verplicht een sprinklerinstallatie in hun molen installeren, ” vertelt Van Doorne. “Maar de kosten daarvan zijn zo hoog, dat je de molen beter kan laten afbranden.” Ook de toenemende bebouwing in de omgeving van molens, de biotoop, vormt een grote bedreiging. “Want de gebouwen nemen de wind weg en zonder wind kan je molen wel opdoeken,” zegt Van Doorne.Don Werts van de Brabantse molenvereniging Land van Cuijk erkent de problemen, maar blijft optimistisch. “Zolang molenaars en verenigingen voor hun voortbestaan knokken, zie ik de toekomst redelijk positief.” Het instellen van biotoopwachters die de bouwplannen in de gaten houden, ziet hij als een mogelijke oplossing. “En om de financiële problemen het hoofd te bieden, moeten we gewoon blijven smeken en bedelen,” besluit Werts.