Met dit voor de kunst atypische materiaal, dat afkomstig is van de petrochemische industrie, schept De Jong opmerkelijke en complexe tableaus van groteske werelden, die macht, geweld, rampspoed en andere verontrustende aspecten van de menselijke conditie tot onderwerp hebben. Geïntrigeerd door de krochten van de menselijke ziel, sleurt de kunstenaar de kijker mee in die wereld waar het bizarre en het kwetsbare samenkomt.
In de loop van de jaren zijn de sculpturen van Folkert de Jong technisch virtuoser en schilderachtiger geworden. Schijnbaar moeiteloos lijken zijn beeldengroepen uit het materiaal te ontstaan. De eerste beelden ogen ruw en onafgewerkt. Ze zijn meestal monochroom blauw en roze, de kleuren van het materiaal Styrofoam zelf. Later introduceert De Jong in zijn werken een rijker kleurenpalet en weet hij figuratie, abstractie en symbolen vernuftig te combineren. De figuren zijn vaak levensgroot wat de kijker de kans geeft zich tot de sculpturen te verhouden en zich getuige te voelen van de meeslepende, vaak onheilspellende scènes, zoals die van the Iceman Cometh en Cyan Kali.
Les Saltimbanques, een recentere groep beelden die zo weggelopen lijkt uit de gelijknamige serie schilderijen van Picasso uit 1905, vormt een belangrijk omslagpunt in De Jong’s oeuvre. In plaats van de dreiging van ingehouden agressie, is bezinning op het kunstenaarschap een belangrijk thema in dit werk. De Jong gebruikt de melancholisch verstilde beelden als metafoor voor de rol van de kunstenaar in de maatschappij.
De Jong’s sculpturen zijn wereldwijd opgenomen in particuliere en openbare collecties als de Saatchi Collection Londen, Margulies Collection Miami, Chadha Collection Amsterdam, HVCCA Museum New York, Gemeentemuseum Den Haag, MOCA Los Angeles en het Musée des Beaux-arts in Montreal. Folkert de Jong studeerde aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam en ontving voor zijn werk verschillende prijzen, als de Prix de Rome Sculptuur, Den Haag Sculptuur Award en de Charlotte Köhler prijs.
