Vrijdag liet de provincie Groningen in een persbericht weten dat er 17 mensen gesolliciteerd hebben naar het burgemeesterschap van Groningen. De vacature sloot op 1 april en dan is het altijd even wachten tot provincie bekend maakt hoeveel belangstelling er voor is, wat de man/vrouw verhouding is, uit welke partij ze komen en of ze ervaring hebben in het openbaar bestuur.
De gegevens van de provincie Groningen voor de vacature in stad zijn als volgt: er zijn 14 mannen en 3 vrouwen onder de sollicitanten. Van hen zijn 8 lid van de PvdA, 2 van CDA, 2 van VVD, 2 van GroenLinks, 2 van een lokale partij en tot slot heeft 1 geen politieke voorkeur. Ik ken het echte lijstje van de provincie niet, dus daar kan ik niet wat uit verklappen. Toch valt er wel wat over te zeggen.
In de eerste plaats het aantal sollicitanten. Volgens David de Jong van de ChristenUnie is daarmee wat te kiezen. Dat is echter nog maar de vraag. Want voor een goede keuze gaat niet alleen om het aantal maar ook om de kwaliteit. Ik weet dat nog van de vorige zoektocht naar de burgemeester van Groningen in 1998, toen er 21 kandidaten waren. Ik moet dat overigens alleen met mijn herinnering doen, want een uurtje zoeken op Internet leverde niets op: Internet stond toen nog in de kinderschoenen.
Iedereen wist toen uit de media dat bij die 21 kandidaten 15 leden van de Jonge Socialisten zaten. Dat hadden ze namelijk zelf bekend gemaakt. Uiteindelijk bleek dat bij de 21 maar één benoembare kandiaat zat. Toen is besloten de vacature verlengd open te stellen. Na afloop van die extra tijd waren er twee benoembare kandidaten, waarvan Jacques Wallage het dus is geworden. Het aantal kandidaten zegt dus eigenlijk niks.
In de tweede plaats valt op dat er geen kandidaten van D66 bij zitten. Opmerkelijk, want Groningen past daar toch wel bij. Hoe dan ook, geen Henk Pijlman, Hayo Apotheker, Winnie Sorgdrager of Hans Wijers als burgemeester hier dus.
Niet verrassend is dat er geen SP-er bij zit. Bij Radio Noord werd daar vrijdag raar van opgekeken, maar het was te verwachten. De SP heeft geen enkele burgemeester en dat is geen toeval, want tot nu toe doet de SP niet aan eigen burgemeesters.
Tot slot nog een ander punt. Een maand geleden schreef Betty de Boer van de VVD n.a.v. de voordracht van Jacques Tichelaar als Commissaris in Drenthe dat er te veel PvdA-ers in het Noorden burgemeester en Commissaris zijn. Ze pleitte voor meer aandacht voor de politieke spreiding bij de invulling van deze functie. Tja, dat zal alleen gebeuren het weer zo gaat als in de jaren negentig en daarvoor, toen de regering in maar liefst 20 tot 40% van de gevallen van de voordracht van de lokale vertrouwenscommissie af week. Dat was een stuk ondemocratischer dan de huidige praktijk, waarbij de eerste kandiaat van de gemeenteraad in principe de burgemeester wordt. Dat het nu zo gaat blijkt bijvoorbeeld uit het aantal CDA-burgemeester in grote steden. Die zijn er namelijk bijna niet meer. De positie van het CDA in grote steden is vaak zwak en zonder steun van de regering lukt het dan niet een burgemeester te leveren. Met de oude werkwijze was in Rotterdam natuurlijk CDA-er Gerd Leers burgemeester geworden en niet Aboutaleb.
De democratisering van het burgemeestersambt betekent ook dat de kans dat Groningen weer een progressieve burgemeester krijgt groter is dan in het verleden. En terecht, want Groningen is een hele linkse stad.’’
www.dsg.nl
