De raad spreekt zelden over sex. Dat hoeft ook niet, wat onze burgers op dat vlak uitvoeren is hun eigen zaak. Soms raken sex en de overheid elkaar even; dat is het geval bij prostitutie.
Vanavond besprak de Raadscommissie Werk en Inkomen een emancipatienota. Wethouder Verschuren had zijn best gedaan om groepen mensen aan te wijzen die wat hem betreft een emancipatoir stootje in de rug verdienden. Behalve om de positie van vrouwen ging het ook om discriminatie op grond van huidskleur.
…’’Ooit golden de hoeren als sexueel vrije, maar maatschappelijk achtergestelde, vrouwen. De huisvrouwen waren in veler ogen daarentegen sexueel vaak onderdrukt. In de nieuwe, politiek hypercorrecte visie van de ChristenUnie kunnen juist de man die zijn bevrediging tegen betaling zoekt en de vrouw die daarvan haar vak maakt heropgevoed, geëmancipeerd, worden.
Dat de prostitutie een keus kan zijn, van een eenzame man en een vrouw die het niet erg vindt om op deze wijze flink te verdienen gaat er bij de ChristenUnie niet in. Beiden zijn kennelijk ongeëmancipeerd bezig. (…)
Moeten we prostituees behalve zonodig bevrijden ook heropvoeden? Nee, dat denk ik niet. De prostitutie heeft in onze samenleving een functie als uitlaatklep en als laatste strohalm voor de eenzamen. Ik weet van vrouwen die tegen betaling zwaar lichamelijk gehandicapte mannen bezoeken. Het is pijnlijk wanneer iemand in plaats van oprechte liefde aangewezen is op betaalde liefde maar ik ben blij dat het bestaat.
En de beloofde paradox? Die is dat de Nederlanders steeds vrijer met liefde en sex hebben leren omgaan en dat in diezelfde tijd de prostitutie in een slavenkamp is veranderd.’’
www.dsg.nl