Groningse hoogleraar: CO2 opslag onontkoombaar en onvermijdelijk voor oplossen klimaatprobleem

Het opslaan van CO2 in de grond of in zee is onontkoombaar en onvermijdelijk en de enige manier om het klimaatprobleem op te lossen. Dat vindt de Groningse hoogleraar energie, Catrinus Jepma. Volgens hem is de ondergrondse opslag van CO2 niet gevaarlijker dan de opslag van gas, dat we wel in de grond opslaan en is het vreemd dat er plotseling zo’n taboe op dit onderwerp ie gekomen dat dat een reële discussie in de weg lijkt te staan.

Het standpunt van Jepma is opmerkelijk omdat er enkele jaren geleden plannen waren om in Noord-Nederland C02 ondergronds op te slaan. Maar na felle protesten van bewoners in Barendrecht is de regering gestopt met het initiatief. Dit tot spijt van onder meer werkgeversorganisatie VNO-NCW Noord, waar men juist hoopte op een proef met CO2 opslag in Noord-Nederland, vanwege de nieuwe technologie die dat zou opleveren.

Sindsdien is het stil geweest rondom CO2 opslag. Maar prof. Jepma gooit de knuppel nu weer in het hoenderhok. Hij doet dat op een website over energievraagstukken, energiepodium.nl. Jepma herinnert er aan dat in het verleden ook de milieubeweging voorstander was van ondergrondse C02-opslag. Hieronder enkele passages uit zijn betoog.

“CO2-benutting en -opslag (in Engelstalig jargon: CCS en CCU) is onontkoombaar, zo niet onmisbaar voor de oplossing van het klimaatprobleem. Ik zeg dit vanuit het besef dat de kern van het oplossen van het klimaatprobleem niet is om over te schakelen op hernieuwbare energie, want dat gebeurt vroeg of laat toch wel, maar om dit proces significant te versnellen. Klimaatbeleid is dus eigenlijk niet meer dan tijd winnen in een sowieso logisch transitieproces. Ik benadruk even dit tijdsaspect omdat het impliceert dat ook oplossingen zoals CCS/CCU, zelfs als deze door een begrensde opslagcapaciteit maar een aantal decennia grootschalig vol te houden zijn, uiteindelijk toch het strategische verschil kunnen maken."
 
"Toegegeven, theoretisch kunnen welke klimaatdoelen dan ook zonder CCS worden bereikt, maar dan wordt dat zoveel duurder dat de kans op maatschappelijke acceptatie diep wegzinkt.
 
Minder dan tien jaar geleden heerste er groot optimisme over CCS als belangrijke techniek om ‘klappen te maken'. Ook de milieubeweging erkende dat CCS onontkoombaar was als onderdeel van het totale pakket aan maatregelen. Om de technologie tot wasdom te brengen, zette de Europese Commissie vijf jaar geleden enkele miljarden in voor steun voor een tien- tot twaalftal Europese demonstratieprojecten. Die hadden er dus nu moeten zijn, maar zijn er niet gekomen. Onze toenmalige regering zette zich er vervolgens voor in om daarvan twee naar ons land te halen (Eemshaven en Rotterdam).
 
Het is dan ook jammer dat sindsdien het dossier zo besmet is geraakt dat het een reële discussie soms in de weg lijkt te staan. Het Nederlandse dieptepunt voor CO2-opslag kwam in 2008, toen ministers Cramer (Milieu) en Van der Hoeven (Economie) hun plannen voor CO2-opslag onder Barendrecht moesten intrekken door fel protest van de locale bevolking. Het viel aan hen inderdaad moeilijk uit te leggen waarom het eerste serieuze proefproject in ons land nu juist onder het meest dichtbevolkte gebied moest plaatsvinden. Gegeven de mondigheid van de moderne Nederlander was dat dus, laten we maar zeggen, niet handig. Dat ‘Barendrecht' dus niet doorging was op zich prima, maar niet dat mede daardoor de optie CCS geheel in doodtij kwam te liggen."
 
(…)

 
'Maar toch, het geheel blijft vreemd. Als je een techniek wilt ontwikkelen, kun je dat toch ook full speed op andere locaties (bijvoorbeeld offshore) doorzetten? En dan het populaire argument dat CO2-opslag onveilig is. Dat is, zelfs in een dichtbevolkt land als het onze, weinig overtuigend. Nederland staat bol van de activiteiten die veel grotere risico's vormen, het verkeer, chemische processen en -opslag bij bevolkingscentra, de verplaatsingen van brand- en ontplofbare grondstoffen, luchtverkeer en vele anderen.
 
Ook als we alleen kijken naar de gaswereld, is de afwijzende houding richting CO2-opslag moeilijk uit te leggen. CO2 is vergeleken met de meeste andere gassen een ‘uitgebrand' en dus weinig reactief gas. Toch lijkt de vrees voor CO2 vaak groter dan die voor gassen die wel kunnen branden. Waarom zouden we wel aardgas opslaan in oude gasvelden, maar CO2 daarvoor te gevaarlijk vinden? Of kijken we naar gastransport: er lopen – nog los van de LNG-aanlanding – al decennia duizenden pijpleidingen met jaarlijks daardoor miljarden kuubs methaan (en in het Westen des lands waarachtig zelfs met CO2!) op zeer geringe diepte door ons land. Geen bezwaren.
 
Kortom moeten het beeld dat CCS/CCU ‘niet meer bespreekbaar' is en het beeld van CO2 zelf als ‘nutteloos en vervuilend' niet worden gemoderniseerd?

 
Al met al genoeg nieuwe ontwikkelingen om te stellen de beelden rond CO2 en de opslag ervan moeten worden bijgesteld."

Bron: Energiepodium.nl