” Er zijn twee voorwaarden die ervoor kunnen zorgen dat de ‘problematiek’ wordt opgelost: er moeten voldoende kwalitatief goede woningen komen en de verhouding tussen studenten&stadjers moeten worden verbeterd.
We gaan de komende jaren bouwen, en veel. In totaal moeten er 5600 eenheden voor jongeren komen (project ‘Bouw Jong’) en dat moet gebeuren in samenspraak met de stad. De eerste bijeenkomsten met Stadjers zijn geweest en nu zullen de plannen geconcretiseerd gaan worden. Maar dit is nog niet genoeg; voordat de eerste (permanente) huizen er staan, zijn we ook een paar jaar verder. Tot die tijd zal er de druk op de wijken hoog zijn. In januari hebben wij een motie ingediend (en is aangenomen) om te gaan inventariseren en projecten te ontwikkelen voor de periode 2014-2018, want dat is nodig omdat bovenstaand project niet voldoende huisvesting oplevert. Niet alleen jongerenhuisvesting is nodig, maar ook starterswoningen en gezinswoningen, zodat de doorstroom op gang kan komen en studentenkamers vrijkomen voor een nieuwe lichting studenten.
De tweede voorwaarde is de verhouding studenten&stadjers verbeteren. Omdat het bouwen van woningen niet over een nacht ijs gaat en de druk op de wijken dus hoog zal blijven, moeten we aan de slag met het verbeteren van de relaties binnen de stad. Niet elke student is een hard drinkende, zwaar brallende, chaosveroorzakende, nooit slapende en a-sociale persoon (gelukkig niet, maar er zijn natuurlijk rotte appels); maar dit is wel het beeld dat leeft in de media. En niet elke stadjer is een snel op zijn tenen getrapte, kan niets hebbende en snel geïrriteerde persoon (ook gelukkig niet, al zijn deze er ook); maar vaak gewoon benaderbaar. En dat geldt voor studenten niet anders.
Het gesprek moet op gang gebracht worden, het lijkt in de media wel alsof deze twee groepen wereldvreemd van elkaar zijn geworden, terwijl voorheen deze twee in harmonie leefden. Dus aan studenten: drink eens een kopje koffie met je buren en stel je netjes voor. Aan de buren: durf aan te bellen en te vertellen dat je de buurvrouw/man bent. Een gesprek is een dialoog en veronderstelt dus tweerichtingsverkeer, beide partijen moeten elkaar durven aan te spreken en op elkaars verantwoordelijkheden durven te wijzen (dus afspraken maken over onderhoud, geluid, enz.). Na een eerste kennismaking is het ook makkelijker om elkaar aan te spreken. Ook de gemeente en RUG en Hanze hebben een rol in de bewustmaking van hun nieuwe studenten. ‘’’
Rebecca Krüders
