Nieuws

Commentaar: Wij Groningers zijn niet zielig

‘Groningen moet gered worden’: onder dat motto wordt er een unieke actie voorbereid voor 12 maart a.s. op de Grote Markt in Groningen. Dan zullen er massaal liederen worden gezongen door het grootste achtergrondkoor ter wereld om aandacht te vragen voor de aardbevingsproblematiek in Groningen.


Leestijd: 3 minuten

Commentaar:  Wij Groningers zijn niet zielig
Commentaar: Wij Groningers zijn niet zielig

Een van de pleitbezorgers voor die actie is Youp van ’t Hek, die in een prachtige, in Amsterdam opgenomen video, iedereen oproept om mee te doen aan de zangactie.

Dat Youp, en andere artiesten uit het hele land, deze actie steunen is hartverwarmend. Al veel vaker trouwens liet Van ’t Hek merken dat hij een warme band heeft met Groningen. Zo schreef hij onlangs nog prachtig over het hotel in Groningen waar hij wel logeert. ‘Ich bin ein Groninger!’, grapte Van ’t Hek aan het einde van zijn oproep, uiteraard met een knipoog naar de speech van Kennedy, die in Duitsland ooit riep: ‘’Ich bin ein Berliner’. En Youp groette de kijkers met het vertrouwde Groningse ‘moi!’.

‘Moi!’, zouden we bijna spontaan terug willen roepen, met grote dank voor de steun en de warme woorden uit Amsterdam. Dank, miejong!

Maar ook andere bekende Nederlanders, waaronder Pieter van Vollenhoven, hebben de afgelopen tijd laten merken dat Groningers er niet alleen voor staan. Uit vele enquêtes blijkt ook dat veel Nederlanders meeleven met Groningen.

Toch valt er bij de aanstaande actie wel een kleine kanttekening te plaatsen. Deze zou er vooral niet toe moeten leiden dat men in de rest van Nederland Groningen als een beetje zielig gaat beschouwen.

Want problemen hebben we hier inderdaad wel in Groningen. Maar zielig zijn we niet. Onlangs werd in De Volkskrant nog een overzicht gegeven van zaken die hier niet goed gaan in het Noorden. Maar dat was een zeer eenzijdig beeld, want ondanks alles gaat er hier zeer veel goed.

Zo hebben we – om maar wat te noemen – met de RUG een van de beste universiteiten ter wereld, die steeds meer internationale studenten trekt. Google en IBM hebben zich hier gevestigd. Het UMCG bouwt een protonen-installatie voor de behandeling van kanker. We hebben met de Folkingestraat de leukste winkelstraat van Nederland. Er vestigen zich hier steeds meer bijzondere winkels. In de Mediacentrale zijn ICT bedrijven gevestigd die tot de wereldtop behoren. Jonge generaties studenten zijn ondernemender dan ooit en richten hier nieuwe bedrijven op. De contacten met Hamburg, Bremen en Oldenburg worden inniger en Groningen is in april hoofdgast in Hamburg bij de havendagen. En dankzij de creatieve industrie en hippe en sociale initiatieven wordt Groningen tegenwoordig wel klein-Berlijn genoemd.

En zo kunnen we nog wel een tijdje door gaan.

Groningen is al lang niet meer de achtergebleven regio van veertig jaar geleden. Zeker in de stad Groningen gaan veel zaken zeer goed en doet Groningen mee met de landelijke- of wereldtop.

Het is dus goed dat Groningen steun zoekt, en niet meer dan normaal dat Groningen er voor ijvert dat alle schade veroorzaakt door de gaswinning wordt vergoed. Dat zou ook moeten lukken, want daar is geld genoeg voor: de Staat verdient er tien tot twaalf miljard euro per jaar aan, tien procent van de totale begroting. Dan is het uitstekend dat we er op hameren dat daarvan een fors deel wordt gereserveerd voor veiligheid en schadebetalingen.

Maar laten we er tijdens deze acties wel even voor waken dat we zelfbewust blijven en gepast trots blijven op de zeer vele zaken die hier zijn bereikt. De tijd van minderwaardigheidscomplexen is echt al lang voor bij, al is nog lang niet iedereen in Groningen zich dat misschien bewust. In elk geval hebben we geen Mies Bouwman-inzamelingactie voor Groningen nodig.

Dat we hier ons recht halen is meer dan terecht en uitstekend.

Maar zielig? Nee, dat zijn we hier zeker niet.