Maar tegen wethouder Schroor zouden we willen zeggen: tut, tut, tut, tut! Klein beetje rustig, niet te gebakerd! Want niemand schiet er wat mee op wanneer Stad en Ommeland in de openbaarheid rollebollend over straat gaan, dat is een wat genante vertoning.En bovendien: de pot moet de ketel niet verwijten dat ie zwart ziet.
Wethouder Schroor heeft op zichzelf misschien wel een beetje gelijk dat gedeputeerde Piet De Vey Mestdag wat pittiger kon reageren nu het Groninger Museum op de rand van de afgrond staat. Maar wethouder Schroor mag nú dan weliswaar zeer doortastend optreden waardoor het Groninger Museum is gered: in het verleden heeft ook hij steken laten vallen.
De controle op de uitgaven van Kees van Twist heeft , linksom of rechtsom,in hoge mate gefaald. De wethouder en de gemeente Groningen kwamen wel heel erg laat achter de omvang van de financiele problemen. En daarin maakte de gemeente Groningen dus ook geen overdreven doortastende indruk.
Wethouder Schroor zou nu beter een voorbeeld kunnen nemen aan directeur George Verberg, die in het verleden als Commissaris zelf ook beter op had moeten letten. Maar die zich nu uitermate verdienstelijk maakt door zijn bijdrage aan het reddingsplan voor het Groninger Museum. Hij drukt zich nu richting provincie Groningen zeer diplomatiek uit, en stelt dat het jammer is ‘dat we er nu met de provincie nog niet uit zijn, maar de gesprekken zijn nog gaande’..
Dus: een beetje kalm aan, heren, zeker wanneer je zelf ook niet vlekkeloos hebt geopereerd. En misschien dat door wat diplomatieker te opereren de relatie met het provinciebestuur dan ook weer net zo hartelijk zal worden als deze de afgelopen eeuwen steeds is geweest…
