De Groningse oud-Commissaris der Koningin, Hans Alders, laat vandaag in een reactie in het Dagblad van het Noorden weten dat er wat die toekenning van een miljoen aan een vertrekkend directeur weinig valt te doen: daarover waren afspraken gemaakt, en contract is nu eenmaal contract in een rechtstaat, hoe vervelend ook. ‘Het is een kwestie van goed werkgeverschap’.
Dat mag zo zijn, maar de vraag is even hoe ze bij Aedes ooit dergelijke afspraken over vertrekregelingen hebben kunnen maken. Aedes is de overkoepelende organisatie voor woningbouwverenigingen in Nederland. Je zou er vanuit mogen gaan dat die corporaties afzonderlijk hun zaakjes goed op orde hebben. Zo’n overkoepelend orgaan zou dan alleen als taak hoeven te hebben het opkomen voor de gezamenlijke belangen van de aangesloten corporaties. Daarvoor heb je een uitstekende bestuurder nodig, een bestuurder die dan ook best een goed salaris verdient, anders zijn dergelijke bestuurders lastig te vinden op de arbeidsmarkt.
Maar zo’n bestuurder is toch ook weer niet vergelijkbaar met de directeur van een particuliere onderneming, zoals Philips of KPN. Daar nemen en lopen directies risico’s. Maar bij een corporatie loop je als bestuurder nauwelijks risico.
Daar komt bij dat in het verleden woningbouwverenigingen voort kwamen uit sociaal-democratisch of christelijk idealisme. Het zijn nog steeds organisaties voor zwakkeren in de samenleving, die soms ieder dubbeltje moeten omdraaien voor ze het uitgeven. De nieuwe minister voor VROM, Eberhard van der Laan, maakte onlangs bekend dat hij het toezicht bij woningcorporaties gaat intensiveren. ‘ Dit om eventueel misbruik vast te stellen en aan te pakken én om waar nodig een cultuuromslag bij corporaties teweeg te brengen’.
Vanuit corporaties kwam er vervolgens kritiek op Van der Laan dat hij de zaak wel wat overdreef, en dat het bij de corporaties niet zo slecht is als hij suggereert. Maar het bericht over een afkoopsom van een miljoen euro en de toch wel erg neutrale reactie van Alders daarop maken toch wel duidelijk dat ze de weg behoorlijk kwijt zijn in corporatie-land. Aan Calon, die in Groningen een uitstekende staat van dienst heeft en een dito reputatie, de enorme klus om dat vertrouwen bij de burgers en huurders in hun corporaties en in dit erfgoed van socialistische en christelijke voorvaderen te herstellen. En aan Alders en andere sociaal-democratische kopstukken in Nederland de taak om te trachten de geloofwaardigheid van hun eigen politieke stroming ook in deze zakelijke tijden overeind te houden.
Misschien zijn de woorden van de vroegere premier Dries van Agt plotseling weer actueel aan het worden in Nederland: het wordt tijd voor een ethisch reveil , niet alleen bij banken en elders in het bedrijfsleven dus, maar ook bij corporaties.
